Popiersia ceramiczne wykonywane są w glinie, następnie suszone i wypalane na biskwit w temperaturze ok 900 stopni. Kolejny  etap to malowanie szkliwami ceramicznymi i wypał w temperaturze 1050 stopni. Używam szkliw które mogę wypalać w niższych temperaturach - właśnie 1050 stopni.

Ponieważ mieszam różne szkliwa efekty są niespodziewane. Szkliwa wchodzą ze sobą w reakcje i mogą tworzyć różne kolory lub stawać się przezroczyste i tracić w wyniku reakcji chemicznej kolor. Podobają mi się barwy matowe i ich zestawianie normalnymi błyszczącymi szkliwami. 

Nie staram się kłaść szkliw w taki sposób żeby uzyskać płaskie, idealnie szkliwione powierzchnie. 

Lubię w rzeźbie ceramicznej stosować różne faktury.

Moja przygoda z rzeźbą ceramiczną zaczęła się od rzeźbienia aniołków. Na początku były to typowe aniołki bez nóg, z czasem pojawiły się postacie bardziej złożone.

Diabły ceramiczne pojawiły się w trakcie poszukiwania jakiejś formy która nie byłby tak powszechna jak aniołki lepione przez wielu ceramików. 

Postacie ceramiczne z nogami wydawały mi się trudniejsze do wykonania i bardziej pracochłonne były one ewolucją postaci ceramicznych tradycyjnych

Postacie ceramiczne bez nóg są najbardziej rozpowszechnione. Wynika to z dwóch rzeczy - tak po prostu łatwiej, druga po drugie ceramika dąży do prostej formy.

Mi wykonywanie takich rzeźb sprawia dużą przyjemność. Wykonując postacie ceramiczne bez nóg mam większą możliwość zabawy fakturą powierzchni gliny. Te postacie są bez rąk o nóg więc ich wykonanie jest szybsze. Tu bardziej liczny się ekspresja. Łączę tu powierzchnie ceramiki mocno szkliwione z takimi gdzie szkliwo jest położone delikatnie a glina zachowuje zachowuje swoją strukturę.