W sztuce - właściwie w każdym przedmiocie - mamy formę - kształt, mamy kolor i mamy strukturę powierzchni - fakturę. Każdy z tych trzech parametrów wpływa na odbiór dzieła sztuki - w tym przypadku rzeźby ceramicznej.
Sama glina przez zawartość szamotu - drobinek gliny wcześniej wypalonej i pokruszonej - ma już trochę inną strukturę niż glina bez szamotu.
Ogólnie do rzeźbienia teoretycznie używa się glin z szamotem. Ja na twarze szczególnie dziewczyn stosuję gliny gładkie - bez szamotu.
Kiedy glina wyschnie i zostanie wypalona na biskwit zmienia się jej kolor, ale faktura pozostaje. Wielu ceramików nawet rzeźbiących używa glin z małą ilością szamotu lub w ogóle bez niego. To taka moja opinia bo nie jestem profesjonalistą w tej dziedzinie. Wielu ceramików stosuje pełne szkliwienie więc i tak nie ma to pewnie znaczenie.
Dla mnie szkliwo ze swoją gładką strukturą jest elementem który pozbawia glinę jej naturalnej porowatości i trochę degraduję jej piękno. Choć szkliwa same w sobie też budzą zachwyt bogactwem kolorów to dla mnie są w niektórych wypadkach obcym glutem.
Problemem dla mnie jest takie nałożenie szkliwa żeby był kolor - ale nie było szkliwa. Tu zwyczajnie brak mi doświadczenie i eksperymentuję. Czasem efekty są zadowalające, a czasem nie. Mamy oczywiście szkliwa matowe i tu nie ma problemy, więcej wody do szkliwa i zachowujemy po wypalę porowatą strukturę gliny.
Gorzej ze szkliwami z połyskiem - tu dodanie większej ilości wody nie spowoduje że dostaniemy mat i zachowamy strukturę gliny.
Mamy inne media z kolorem - ale do tego etapu jeszcze nie doszedłem.
Lubię łączyć szkliwa matowe pozwalające zachować strukturę gliny z takimi które zawierają więcej szkliwa i dają gładką powierzchnię.
Rzeźbiąc zmieniam strukturę rzeźby ceramicznej na kilka sposobów:
- dodaję pokruszone kawałki wysuszonej gliny
- stosuję wałki z wzorami - ale od tego prawie całkiem odszedłem
- stosuje powierzchnie z fakturami - grube płótno z worka, wkładki ścierne - takie wykorzystywane do równania powierzchni ścian
- używam narzędzi rzeźbiarskich które pozwalają zaburzyć gładką strukturę gliny
Taka zmiana powierzchni gliny ma także znaczenie jeśli szkliwimy grubszą warstwa szkliwa. Po wypale okazuje się że szkliwo nałożone raz grubiej raz cieniej zmienia swoją kolorystkę. Dzieje się tak jeśli powierzchnia gliny ma duże nierówności, rowki, szczeliny.